C'est NX

"เฮ้ย มึงอ่ะชื่ออะไร?" ผมหันไปมองตามเสียงเรียกนั้น เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันยืนค้ำศอกกับขอบปูนสะพานอย่างสบายอารมณ์ ผิวมันคล้ำแต่ก็ดูสะอาดสะอ้านเหมือนลูกคนมีเงินที่ไม่น่าอยู่ในละแวกนี้ อ่อ ผมว่าคำว่ารวยของพวกคุณกับของผมนี้ต่างกันมากอยู่นะ ในที่นี้อ่ะ มีเงินแบงค์พันเขาก็เรียกรวยแล้ว "ถามทำไมวะ" ผมเลือกที่จะไม่ตอบ โลกไม่ได้สวยพอที่จะบอกข้อมูลตัวเองกับใครง่ายๆ แล้วอีกอย่างผมก็ไม่เคยเห็นหน้ามันด้วย "ก็... อยากรู้" มันลิ่วตา มันไม่มีใครสอนกันหรอกว่าเวลาเจอคนแปลกหน้าชวนคุยแล้วจะต้องทำยังไง จบแค่ประถมหกก็ถือว่าเป็นบุญคุณสมองเขาละ ทุกวันนี้อ่านหนังสือพิมพ์ออกเขายังแอบดีใจเลย เรื่องการวางตัวอะไรทำนองนี้ด้นสดมาจากอินเนอร์และสัญชาตญาณล้วนๆ  แล้วเขาควรคุยอะไรกับมันดี? ดูหน้าตามันก็น่าคบอยู่นะ ดูเป็นคนมีเงิน "มึงไม่ใช่คนแถวนี้ใช่มั้ย?" "ก็ไม่ใช่" ว่าละ มันไม่เหมือนเด็กสลัม รองเท้าผผ้าใบอย่างดี จำไม่ผิดน่าจะเป็นของมียี่ห้อที่ตอนนั้นไอ้ญี่กับไอ้กล้ามันตบตีแย่งกันที่กองขยะ เห็นเขาบอกว่าคู่หลายพัน เสื้อมันก็ขาวสะอาดไม่มีรอยกระดำกร