ตอนที่ 10 + NC

Story : SURVIVORChapter : 10Writer : deepss_ / xluxure

แทฮยอนเดินตามหลังมินโฮด้วยสีหน้าเซ็งๆ คือตอนแรกเขาก็เข้าใจว่าหลังจากที่สามคนนั้นอาบเสร็จแล้วเขาก็จะได้ไปอาบจากนั้นมันค่อยไปอาบคนสุดท้ายไง แต่นี่คืออะไร อยู่ดีๆก็พูดโพล่งขึ้นมาว่าไปอาบด้วยกันดีกว่า

บ้านมึงสิ!!

นี่คือกูต้องใส่กางเกงในเปียกไปทั้งวันอีกแล้วเหรอ?

คิดแล้วก็เซ็ง ยิ่งคิดก็ยิ่งเซ็ง แต่มันก็ดีอย่างคือมีคนเข้าป่ามาด้วยนี่แหละ เอาตามตรงคือหลังจากโดนแผนฆาตกรรมเลือดเย็นของซึงยูนคราวนั้นเขายังขยาดไม่หาย เข้าป่ามาทีไรเป็นต้องหนีบจินอูมาด้วยทุกที

แต่สุดท้ายเขาก็มาเดินตามมันต้อยๆอยู่ดี ทำไงได้ล่ะ ทุกวันนี้ก็แทบจะยอมมันทุกอย่างละ

ราชาไง

มันน่ะราชาของเกาะ

“ไปอาบ” เดี๋ยวๆไอ้สัสกูไม่เคลียร์

“คือให้กูไปอาบก่อนแล้วมึงค่อยไปอาบใช่ป่ะ”

“เรื่องไรกูต้องมานั่งดูมึงด้วย เสียเวลา”

“ก็กูไม่อยากใส่กางเกงในเปียกๆไปทั้งวันทั้งคืนไง” ทำไมต้องให้กูย้ำด้วยวะ

“ก็เรื่องของมึงดิ”

อ่าว ไอ้นี่...

พูดจบมินโฮก็ถอดอาภรณ์ออกจากกาย ถอดเสื้อเผยให้เห็นกายแกร่งสีน้ำตาลไหม้สีสวย กล้ามเนื้อหน้าท้องที่แน่นตึงเรียงเป็นลูกสวยงาม ถอดเข็มขัดหนังที่เริ่มเปื่อยยุ่ยด้วยเพราะน้ำทะเลและมลภาวะอื่น ปลดซิปแล้วดึงกางเกงสีตุ่นๆลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้า ขายาวสวยตามแบบฉบับของผู้ชายกล้ามเนื้อท่อนขาแข็งแรงจนต้องลอบกลืนน้ำลายด้วยความอิจฉา แล้วมือนั้นก็ไล้ขึ้นมาที่ขอบกางเกงใน

ห้ะ?!!

ไม่ทันได้ทักท้วงอะไรมันก็ร่นลงไปกองอยู่กับเสื้อแล้วเรียบร้อย แทฮยอนหันหน้าหนีแทบไม่ทัน

ไอ้เหี้ย มาโชว์อะไรให้กูดูแถวนี้

อายเจ้าป่าเจ้าทะเลมั่งสิวะ!

ได้ยินเสียงมันลงน้ำไปเรียบร้อยแทฮยอนค่อยหันหน้าแดงๆนั่นกลับมา

เกือบเห็นของดีทีเด็ดแล้วสิกู

เห้อมมมม

“.....” สัส แล้วกูจะอาบยังไง

“ทำหน้าอะไรของมึง จะอาบไม่อาบ”

“เอ่อ เดี๋ยวกูอาบทีหลังก็ได้” เออดีนะที่วันนี้มันไม่พกอาวุธ

“ลงมา”

“คือกู...”

“ลงมา!” แล้วทำไมต้องข่มกูด้วยห้ะ

“เอ่อ...” คือกู...

“เป็นเหี้ยอะไรอีก อาย?” ก็รู้นี่หว่า

“ก็เออ”

“งั้นกูจะหันหลังให้ รีบลงมานะมึง”

เหมือนเป็นประกาศิตแทฮยอนรีบถอดเสื้อผ้าออกจากตัวด้วยความเร็วแสง ถอดออกมันให้หมดนั่นแหละ ใครมันจะไปทนนอนเน่าน้ำชื้นๆแฉะๆแบบนั้นวะ รอบที่แล้วยังได้ถอดกางเกงในนอนอยู่เลย

ตู้ม

โดดลงเลยเพื่อความรวดเร็ว

“ทำเหี้ยอะไรของมึง เล่นเป็นเด็กๆ” เออไง กูยังไม่โต

ในขณะที่แทฮยอนกำลังขัดตัวอยู่นั้น ก็รู้สึกถึงดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองอยู่

“มองไรว่ะ?!” แทฮยอนถามออกไปด้วยเสียงสั่นๆ เขารู้สึกว่ามันความไม่น่าไว้ใจยังไงไม่รู้

“หึ” มินโฮไม่ตอบเพียงแต่ยกยิ้มมุมปากให้เขาเท่านั้น

เมื่อรู้สึกถึงความไม่ปกติ แทฮยอนก็รีบขัดตัว เพื่อที่จะได้หลุดออกจากสายตาที่อันตรายปานเสือที่หิวโหยรอคอยเวลาไล่ตะครุบเหยื่อ เมื่อคิดว่าตัวเองทำความสะอาดร่างกายเสร็จแล้ว แทฮยอนก็รีบขึ้นฝั่งเพื่อไปใส่เสื้อผ้า

“จะรีบไปไหนล่ะ มึงพึ่งอาบเองนะ” มินโฮทักขึ้น ในตอนที่เขากำลังจะก้าวขึ้นฝั่ง

“จะอาบไรนานว่ะ เดี๋ยวก็เป็นปอดบวมตายหรอก!” เขารีบตอบไปในทันที จริงๆอยากจะตอบว่าขืนอยู่นานกว่านี้กูก็โดนมึงจับกดดิว่ะ แต่กระดากอายจะพูดไง

“หึ แต่หน้ามึงยังเลอะอยู่นะ ล้างหน้าให้สะอาดก่อนค่อยขึ้นไป”

 มินโฮบอกด้วยความหวังดี แทฮยอนจงรีบกวักน้ำใส่หน้าและถูสองสามทีและเตรียมหันหลังเดินขึ้นฝั่ง แต่กลับถูกรั้งข้อมือจากด้านหลัง เขาจึงหันกลับไปพบว่ามินโฮยืนอยูใกล้ๆเขาแค่ไม่กี่เซน เห้ยยย! มันมาอยู่ตรงนี้ได้ไงว่ะ เมื่อกี้ยังอยู่อีกฝั่งของสระอยู่เลย ถึงจะไม่ไกลจากตรงที่เขาอยู่มากก็ตาม

“มะ มีไรอีกว่ะ”

“หนาวหรอ ทำไมตอบเสียงสั่นจัง” มินโฮถามออกมาเหมือนจะเป็นห่วง แต่สายตาแม่งโคตรเจ้าเล่ห์อ่ะ

“เออ หนาว ปล่อยกูขึ้นไปใส่เสื้อผ้าได้ยังว่ะ” ปากก็ตอบไป แต่กลับหันหน้าไปทางอื่น

“เดี๋ยวดิ หน้ามึงยังเลอะอยู่ เดี๋ยวกูล้างให้ดีกว่า”  ที่จริงคือไม่มี

“มะ ไม่ต้อง! เดี๋ยวกูล้างเอง แค่บอกมาว่าเลอะตรงไหน” ขืนปล่อยให้มันล้าง กลัวมันไม่จบที่ล้างหน้าอ่ะดิ เห้ยยย นี่คิดไรว่ะ! พอๆๆ

“อยู่เฉยๆน่า” มินโฮปล่อยมือออกจากข้อมือที่จับไว้ในตอนแรก แล้วเปลี่ยนมาจับปลายคางให้หันไปทางเขา เพราะแทฮยอนไม่ยอมมองหน้า เอาแต่หันไปทางอื่น เหมือนกับว่ามีบางอย่างที่น่ามองน่าพิศมัยมากกว่าเขา ส่วนมืออีกข้างก็กำลังไล้อยู่บนแก้มข้างขวาของเขา ใช่! มันไล้ ไม่ได้เช็ด!! อย่างที่มันพูด รู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ

“มองไร ข้างสระมีอะไรน่าสนใจกว่ากูหรอ” มินโฮถามออกมาด้วยเสียงติดจะน้อยใจ ตอแหลชัดๆ!

“ปะ ป่าว” แล้วจะตอบเสียงสั่นทำไมว่ะ เดี๋ยวก็หาว่ากูอ่อยหรอก

“งั้นก็มองหน้ากูดิ เร็วๆ” ไม่เพียงแค่พูด มันบีบปลายคางเขาแล้วจับเชิดขึ้น

ชิ้ง! เอาแล้วไง สายตาแบบนี้ มันมาอีกแล้ววว แล้วทำไมถึงรู้สึกตัวแข็งๆ อยากขยับแต่ขยับไม่ได้ ทำไงดีๆๆ ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เลยอ่ะ เหมือนจะได้เสียตัวอ่ะ(?)

มินโฮค่อยๆโน้มหน้าลงมา แทฮยอนรู้สึกถึงลมหายใจที่เป่ารดแก้ม อยากจะขัดขืนนะ แต่เพราะสายตาที่มินโฮมองมามันเหมือนทำให้เขาต้องมนต์สะกด ไม่อาจละสายตาหรือขยับตัวได้เลย

เพียงไม่นานแทฮยอนก็รู้สึกถึงความหยุ่นนุ่มที่ทาบทับริมฝีปากของตัวเอง มินโฮกำลังขบเม้นปากของเขา แต่ไม่นานมินโฮผละริมฝีปากออก แล้วมองหน้าเขา

“มิ มินโฮ” เขาเรียกชื่อมินโฮเสียงเบา มินโฮไม่พุดอะไรเพียงแต่สบตาเขานิ่งๆ แต่ในดวงตานั้นกำลังสื่อความหมายบางอย่าง ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง แต่แค่รู้สึกแปลกๆ

มินโฮทาบริมฝีปากลงมาใหม่ แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ขบ แต่ลิ้นของมินโฮกำลังพยายามสอดเข้ามาในปากของเขา มินโฮบีบปลายคางเพื่อจะให้เขาเผยอปากยอมให้ลิ้นนั้นได้เข้าไปฉกชิมความหวานภายใน เมื่อมินโฮสอดลิ้นเข้ามาได้สำเร็จ ลิ้นนั้นก็พยายามกวาดไปทั่วปาก ไล่ต้อนลิ้นของเขา เหมือนกำลังลิ้มรสอมยิ้มรสโปรดที่ไม่ได้ลิ้มลองมานาน จากที่จูบอ่อนโยนก็เปลี่ยนมาเป็นรุนแรงเร้าร้อนขึ้น จนหายใจแทบไม่ทัน

“อื้อออ”  เขาประท้วงในลำคอ มือก็พยายามผลักไหล่มินโฮออก รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดออกซิเจน

มินโฮละริมฝีปากออก แต่แค่แปบเดียวก็จูบลงมาใหม่ มือไม้ของมินโฮก็เลื้อยอยู่แถมๆสะโพกและขาอ่อน ลูบไล้ไปมาจนรู้สึกขนลุก จากนั้นมินโฮก็อุ้มเขาขึ้น ทำให้ต้องรีบกอดคอและใช้เอวเกี่ยวสะโพกหนานั่นไว้ เพราะกลัวตก

มินโฮค่อยๆอุ้มแทฮยอนขึ้นมาบนริมสระ ทั้งๆที่ไม่ได้ละริมฝีปากออก จากนั้นก็วางแทฮยอนอย่างเบามือบนพื้นหญ้าริมสระ มินโฮละริมฝีปากออกแต่ก็ยังคลอเคลียอยู่แถวแก้มของเขา แล้วค่อยๆลากริมฝีปากมายังลำคอขาว ขบเม้มเบาๆ แต่ก็ไม่ถึงกับเกิดรอยแดง ลากริมฝีปากลงไปเรื่อยๆจนหยุดอยู่ที่ตุ่มไตสีชมพูบนยอดอก

“อะ อื้ออ” แทฮยอนร้องเสียงหลงเมื่อมินโฮใช้ริมฝีปากขบเม้มและใช้ลิ้นดูดตุ่มไตของเขาจนเกิดเสียงน่าอาย มืออีกข้างก็ยังทำหน้าทีหยอกเหย้าจนตุ่มไตนั่นเริ่มแข็งตัวเพราะแรงอารมณ์ของแทฮยอนกำลังพุ่งขึ้น จนทางลงแทบไม่ได้ หลังจากที่มินโฮหยอกเหย้าตุ่มไตจนพอใจ ก็ลากริมฝีปากต่ำลงเรื่อยๆแต่ก็ไม่ลืมที่จะขบเม้มผิวขาวๆนั่นด้วยความรู้สึกหมั่นใส้น้อยๆ

“ดะ เดี๋ยวมินโฮ!” แทฮยอนร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะมินโฮกำลังแยกขาเขาออกจากกันและกำลังแทรกตัวมาอยู่ตรงหว่างขา มินโฮจูบเขาอีกครั้งเพื่อจะทำให้เขาหุบปากซะ

แล้วก็ต้องตกใจกว่าเดิม เมื่อมินโฮกำลังใช้มือลูบไล้จุดอ่อนไหวของเขา มือนั้นรูดรั้งด้วยความเร็วบ้างช้าบ้างตามอารมณ์ เขาจิกไหล่ของมินโฮเพื่อระบายความรู้สึกเสียวส่านไปทั้งตัว มินโฮเปลี่ยนริมฝีปากมายังแผ่นอกของเขาและกัดจนรู้สึกแสบ

“อื้ออ อา” แทฮยอนร้องออกมาด้วยความเสียวและอึดอัด เขาอยากจะปลดปล่อยออกมาเต็มที เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ว่าเขาใกล้ถึงฝั่งฝันแล้ว จึงขยับเร่งข้อมือเพื่อช่วยให้เขาได้ปลดปล่อย

“อ่ะ อา แฮกๆ” แทฮยอนร้องครางออกมาเมื่อได้ปลดปล่อยออกมาและหอบหายใจแรงด้วยความรู้สึกเหนื่อย คราบนั้นเลอะหน้าท้องขาวและมือของมินโฮเป็นจำนวนมาก แต่ก็ไม่แปลกเพราะเขาไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้วด้วย

มินโฮทัดผมที่หูและจูบซับเหงื่อที่ขมับของเขา

“กูขอนะ” มินโฮพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่า น้ำเสียงฟังดูอึดอัดอยากจะปลดปล่อยเต็มที ไม่รอฟังคำตอบจากอีกฝ่าย มินโฮใช้คราบน้ำรักที่เลอะมือของตัวเองป้ายลงที่ช่องทางรักสีสด ก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปหนึ่งนิ้ว

“อ่ะ!” แทฮยอนร้องออก เมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกาย มินโฮค่อยๆขยับนิ้วเข้าจนสุดและรอให้แทฮยอนปรับตัว จึงค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ ถึงจะมีน้ำรักเป็นตัวช่วยหล่อลื่น แต่เพราะช่องทางนั้นยังคงคับแน่นแทฮยอนจึงรู้สึกเจ็บเสียดๆเวลาที่นิ้วนั้นขยับเข้าออก จากหนึ่งนิ้วก็เพิ่มเป็นสองนิ้วสามนิ้วตามลำดับ เมื่อมินโฮมั่นใจว่าแทฮยอนคงจะปรับตัวได้แล้ว จึงถอนนิ้วออก

แทฮยอนสะดุ้งตัวมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างกำลังดุดันอยู่ที่ช่องทางรัก จึงก้มดู แต่ก็ต้องรีบเบือนหน้าหนีเพราะมินโฮกำลังรูดแก่นสองสามทีและพยายามดันมันเข้ามาในตัวเขา

“อ่ะ เจ็บ!” แทฮยอนรู้สึกเจ็บเมื่อมินโฮพยายามสอดใส่ส่วนหัวเข้ามา ถึงมินโฮจะทำการเบิกทางแล้ว แต่ขนาดของนิ้วกับแก่นกายของมินโฮต่างกันมากนัก

มินโฮก้มลงบดจูบริมฝีปากหวานนั้น หวังจะให้แทฮยอนผ่อนคลายและไม่เกร็ง ในขณะเดียวกันก็พยายามดันแก่นกายนั้นเข้าไปในตัวแทฮยอนด้วย

“อื้มมม” มินโฮร้องครางออกมาอย่างพอใจเมื่อดันเข้าไปได้สำเร็จ รู้สึกถึงความคับแน่นและแรงตอดรัดของช่องทางนั้น

“อย่าตอดบ่อย เดี๋ยวกูก็ได้แตกก่อนขยับหรอก” อะไรนะ! มันพูดบ้าอะไร แทฮยอนไม่ตอบอะไรได้แต่เบือนหน้าด้วยความอาย ใบหน้าที่แดงด้วยความเขินอายทำให้มินโฮอยากแกล้ง จึงกระแทกเอวใส่

“อ่ะ” เพราะความรู้สึกเสียวที่ท้องน้อยตอนโดนกระแทก ทำให้เขาต้องจิกไหล่มินโฮเพื่อระบายอารมณ์

“มองหน้ากู” น้ำเสียงที่มินโฮพูดติดจะบังคับ เมื่อเห็นว่าเขาไม่ทำตามจึงกระแทกเอวใส่ เขาจึงต้องจำใจมองหน้ามินโฮ อ่า ทำไมตามันหวานแบบนี้อะ หวานจนแทบจะละลายไปจากตรงนี้ มินโฮจับมือเขาไปกอดคอหลวมๆ เขาไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลยกัดปากตัวเอง มินโฮเห็นแบบนั้นแล้วจึงก้มลงจูบปากบางๆนั่น แล้วค่อยๆขยับเอวเข้าออกช้าๆ เพราะกลัวว่าถ้าเขากอดแทฮยอนแรงไป จะทำให้ร่างบางนั้นแหลกคามือเขา จึงต้องอ่อนโยนกับแทฮยอน

“อา แทฮยอน” มินโฮเรียกชื่อของแทฮยอนด้วยเสียงกระเส่าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่ครุกกรุ่น

แทฮยอนได้แต่มุดหน้าเข้ากับบ่าด้วยความเขินอายที่มินโฮเรียกชื่อของตัวเอง ตอนที่มินโฮกระแทกเอวใส่ เขาทั้งรู้สึกเจ็บและเสียวในเวลาเดียวกัน จึงจิกเล็บลงแผ่นหลังของมินโฮเพื่อระบายอารมณ์

“อ่ะ อา” เมื่อมินโฮได้ยินเสียงหวานๆนั้นครางไม่หยุด บวกกับใบหน้าที่แดงจัดนั้น ทำให้เขากระแทกเอวใส่เร็วๆด้วยหมั่นใส้และความอยากจะปลดปล่อยเข้าไปในตัวแทฮยอนซะตอนนี้เลย

“อืออ อา” ร่างของแทฮยอนโยกไปตามแรงขยับของมินโฮ จากตอนแรกที่อ่อนโยนค่อยๆเป็นค่อยๆไป แต่ตอนนี้กลับรุนแรงและเผ็ดร้อนขึ้น จนทำให้เขาแทบจะขาดใจตายซะตรงนี้

“เรียกชื่อกู” มินโฮกระซิบบอกข้างหูของเขา

“มะ มินโฮ อ่ะ” แทฮยอนจำใจต้องเรียกตามที่อีกฝ่ายบอก เมื่อมินโฮได้ยินเสียงหวานๆนั้นเรียกชื่อเขา มันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงชั้นดี ที่ทำให้อารมณ์เขาพุ่งสูงจนจะแตกออกตอนนี้

มินโฮกระแทกเร็วขึ้นหวังจะปลดปล่อยออกมา เพราะมันรู้สึกอึดอัดจนเจ็บปวดที่แก่นกาย

“มินโฮ อ่ะ อ่ะ” แทฮยอนครางออกมาอย่างทนไม่ได้ เขาก็อยากปลดปล่อยเช่นดียวกันมิโฮ รู้สึกอึดอัดไม่ต่างจากมินโฮ 

มินโฮเร่งกระแทกแก่นกายใส่ช่องทางรักนั้นอย่างไม่สนว่าจะเจ็บหรือไม่ เพราะอารมณ์ตอนนี้คืออยากจะปลดปล่อยเต็มทีเขากระแทกเอวใส่แทฮยอนสองสามทีก็เกร็งกระตุกร่างกาย

“อื้มมม แทฮยอน”

“อา มินโฮฮฮ”

ทั้งคู่ร้องครางออกมาเมื่อแตะขอบสวรรค์พร้อมกัน น้ำรักของแทฮยอนเลอะที่หน้าท้องของตัวเอง ส่วนมินโฮก็ปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวแทฮยอน

ด้วยความเมื่อยล้ามินโฮจึงซบหน้าลงกับบ่าของแทฮยอน แต่ก็ยังไม่ยอมถอนแก่นกาออกจากตัวแทฮยอน จากนั้นมินโฮก็พลิกตัวลงไปอยู่ข้างล่างและเปลี่ยนให้แทฮยอนอยู่ด้านบน

“เหวอออ” แทฮยอนร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะอยู่ๆมินโอก็เปลี่ยนให้เขาอยู่ข้างบน

“ทำให้กูบ้างดิ แทฮยอน”

เดี๋ยวนะไอ้เหี้ย?!

นี่มึงไม่ได้บอกกูจับมึงกดใช่มั้ย?

TCB

#กลางสมุทร

อย่าลืมกลับไปคอมเม้นต์กันด้วยนะคะ ^^